مدیرعامل فولاد آلیاژی ایران بر لزوم تولید فولادهای پیشرفته با ارزش افزوده بالا در کشور تاکید کرد. محسن مصطفی پور با اشاره به سرمایه‌گذاری‌های عظیم و تحولات تکنولوژیک در کشورهای حاشیه خلیج فارس، هشدار داد که ایران باید از رویکردهای سنتی فاصله بگیرد. او کیفی‌سازی، رفع عدم توازن در زنجیره فولاد، کاهش وابستگی در حوزه فروآلیاژها و توسعه تعاملات فراسرزمینی را به عنوان استراتژی‌های کلیدی برای آینده صنعت فولاد ایران معرفی کرد.
تولید فولاد پیشرفته؛ یک الزام استراتژیک
محسن مصطفی پور، عضو هیئت مدیره انجمن فولاد و مدیرعامل فولاد آلیاژی ایران، اعلام کرد که سرعت تحول تکنولوژیک در کشورهای همسایه، الزام تولید فولادهای پیشرفته در ایران را توجیه می‌کند. وی افزود با وجود دستیابی به ظرفیت نصب شده نزدیک به 55 میلیون تن فولاد و تولید محقق شده 30 میلیون تنی، ضروری است که فضای رقابتی منطقه را به دقت رصد کنیم. به گفته او، مشاهده احداث کارخانه‌های فولاد با احجام بالا و مشارکت برندهای جهانی در حاشیه خلیج فارس یک زنگ خطر است.
راه‌های گذشته به مقصدهای نو نمی‌رسند
مصطفی پور خاطرنشان کرد که کشورهای همسایه در حال ایجاد مزیت‌های جدید با فناوری‌های نوین مانند بهره‌گیری از هیدروژن هستند. او با بیان اینکه «راه‌های گذشته به مقاصد نو نمی‌رسند»، تاکید کرد که صنعت فولاد ایران نباید با همان دست فرمان قبلی به کار خود ادامه دهد. مدیرعامل فولاد آلیاژی ایران افزود: «ما باید خود را به روز کرده و به دانش روز جهان تجهیز شویم.» وی پذیرش ریسک برای تامین تجهیزات و دانش فنی روز را بخشی از مدیریت مدرن دانست.
عدم توازن در زنجیره فولاد و رها شدن طرح جامع
این عضو هیئت مدیره انجمن فولاد یادآور شد که طرح جامع فولاد به عنوان یک نقشه راه دقیق، در گذشته کنار گذاشته شد. این طرح توسط تیمی از خبرگان بخش معدن و صنایع معدنی تدوین شده بود اما عدم پایبندی به آن، منجر به عدم توازن در زنجیره فولاد کشور شد. به گفته وی، این پراکندگی سبب شد در بازه‌های زمانی مختلف، منافع به سمت بخش‌های خاصی از زنجیره سوق پیدا کند و یک توسعه نامتوازن شکل بگیرد.
وابستگی به واردات و لزوم تعاملات فراسرزمینی
مصطفی پور تصریح کرد که ایران امروز در حوزه تولید فولادهای پیشرفته و به خصوص فروآلیاژها، وابستگی جدی به خارج از کشور دارد که باید اصلاح شود. وی همچنین به چالش‌های جدی کارخانجات بزرگ در تامین مواد اولیه اشاره کرد و گفت سال‌ها قبل نسبت به این موضوع هشدار داده شده بود. او با تاکید بر لزوم تعاملات فراسرزمینی، به سرمایه‌گذاری شرکت‌های هندی و ژاپنی در کشور عمان اشاره کرد و این پرسش را مطرح ساخت که چرا ایران چنین رویکردی را دنبال نمی‌کند. وی به ظرفیت معادن افغانستان و مذاکرات مثبت وزارت صمت با این کشور نیز اشاره کرد.
***
صنعت فولاد ایران در یک نقطه عطف استراتژیک قرار دارد. با وجود دستیابی به ظرفیت تولید بالا، تمرکز صرف بر کمیت دیگر پاسخگوی رقابت فزاینده منطقه‌ای نیست. هشدارهای مدیرعامل فولاد آلیاژی ایران نشان می‌دهد که حرکت به سمت تولید فولادهای پیشرفته، کیفی‌سازی و رفع عدم توازن در زنجیره ارزش، یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت برای بقا و رشد است. سرمایه‌گذاری‌های عظیم فناورانه در کشورهای همسایه، ریسک از دست رفتن بازارهای صادراتی را افزایش می‌دهد. بنابراین، بازنگری در استراتژی کلان صنعت، احیای نقشه راه جامع فولاد و توسعه دیپلماسی اقتصادی برای تعاملات فراسرزمینی، گام‌های حیاتی برای تضمین آینده پایدار این صنعت کلیدی خواهند بود.
