شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران (ایمپاسکو) موفق به دریافت اولین پروانه اکتشاف از شورابه‌های دریایی در منطقه ریگ و گالک سواحل مکران شد. این پروانه، زمینه را برای بهره‌برداری از ذخایر غنی کلرید سدیم، پتاس و منیزیم با روش کم‌هزینه تبخیر خورشیدی فراهم می‌کند. این طرح ضمن ایجاد هزاران فرصت شغلی، به توسعه صنایع پایین‌دستی و زیرساخت‌های منطقه محروم زرآباد-چابهار کمک شایانی خواهد کرد. موقعیت استراتژیک این منطقه نزدیک به بندر چابهار، فرصتی استثنایی برای صادرات و دسترسی به بازارهای بین‌المللی ایجاد می‌کند.
*نخستین گام برای بهره‌برداری از گنجینه سواحل مکران
شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران (ایمپاسکو) اولین پروانه اکتشاف از خورهای سواحل مکران را برای محدوده مستعد املاح دریایی در منطقه ریگ و گالک شهرستان زرآباد دریافت کرد. مصطفی مولوی، مدیر مجتمع طرح‌های اکتشافی و معدنی سیستان و بلوچستان، این رویداد را گامی مهم در مسیر توسعه معادن و فعال‌سازی ظرفیت‌های دریایی استان دانست. صدور این پروانه راه را برای اخذ گواهی کشف و جذب سرمایه‌گذار در این محدوده هموار می‌کند و یک نقطه عطف در بهره‌برداری از منابع طبیعی منطقه محسوب می‌شود.
*تنوع بی‌نظیر املاح معدنی در خور ریگ گالک
منطقه خور ریگ گالک-زرآباد دارای تنوعی استثنایی از املاح معدنی ارزشمند است. این منطقه سرشار از کلرید سدیم، سولفات سدیم، پتاس، منیزیم و نمک دریا است. این غنای منابع، ظرفیتی فوق‌العاده برای ایجاد صنایع تبدیلی و تکمیل زنجیره ارزش فراهم می‌آورد. بهره‌برداری از این ذخایر می‌تواند به تولید محصولات با ارزش افزوده بالا منجر شود.
*مزیت رقابتی با دسترسی به کریدورهای بین‌المللی
موقعیت جغرافیایی ممتاز این منطقه و نزدیکی آن به بندر استراتژیک چابهار، یک مزیت رقابتی انحصاری ایجاد کرده است. این دسترسی، فرصتی بی‌مانند برای اتصال به کریدورهای بین‌المللی حمل‌ونقل و بازارهای پرمصرف کشورهای حاشیه اقیانوس هند فراهم می‌سازد. به این ترتیب، امکان صادرات گسترده محصولات فرآوری‌شده به بازارهای جهانی تسهیل می‌شود.
*استحصال اقتصادی با فناوری تبخیر خورشیدی
استخراج املاح معدنی در این طرح با روش ساده و کارآمد تبخیر خورشیدی انجام خواهد شد. این روش نیازی به فناوری‌های پیچیده و پرهزینه ندارد و به شکل قابل توجهی هزینه‌های تولید را کاهش می‌دهد. کاهش هزینه‌ها، جذابیت سرمایه‌گذاری در این پروژه را دوچندان کرده و مسیر روشنی برای استفاده حداکثری از این استعداد خدادادی ترسیم می‌کند.
*ایجاد هزاران فرصت شغلی و توسعه صنایع پایین‌دستی
این ذخایر معدنی می‌توانند به عنوان بستری برای توسعه صنایع پایین‌دستی عمل کنند. صنایع شیمیایی، غذایی، دارویی، تولید شوینده‌ها و کودهای شیمیایی از جمله بخش‌هایی هستند که می‌توانند از این مواد اولیه بهره‌مند شوند. فعال‌سازی این زنجیره ارزش، ظرفیت ایجاد هزاران فرصت شغلی مستقیم و غیرمستقیم را در منطقه دارد.
*توسعه پایدار و محرومیت‌زدایی در سواحل مکران
توسعه این بخش معدنی، زمینه‌ساز گسترش زیرساخت‌های حیاتی مانند جاده، برق و آب در مناطق محروم اطراف چابهار خواهد شد. این پروژه به ارتقای سطح رفاه جوامع محلی کمک می‌کند. از آنجا که فرآیند استحصال به انرژی پاک خورشیدی متکی است، این طرح الگویی از توسعه معدنی پایدار و بدون اثرات مخرب زیست‌محیطی به شمار می‌آید.
*چشم‌انداز جهش اقتصادی برای سیستان و بلوچستان
مدیر مجتمع طرح‌های اکتشافی استان، این پروژه را فراتر از یک فعالیت معدنی صرف می‌داند. صدور این پروانه و توسعه زیرساخت‌های مرتبط، فرصتی عالی برای جهش اقتصادی استان سیستان و بلوچستان، به‌ویژه در مناطق محروم ساحلی، تلقی می‌شود. اجرای پایلوت اولیه این طرح، خط روشنی از مسیر توسعه‌ای ایمپاسکو در این استان را به نمایش خواهد گذاشت.
*تعهد به استانداردهای زیست‌محیطی
هرگونه فعالیت اکتشافی و معدنی در این منطقه تحت نظارت دقیق سازمان محیط زیست و با استفاده از فناوری‌های پاک انجام خواهد شد. ایمپاسکو به عنوان بهره‌بردار، متعهد به رعایت کامل تمامی استانداردهای زیست‌محیطی است تا توسعه اقتصادی با حفظ محیط‌زیست همراه باشد.
***
صدور اولین پروانه اکتشاف املاح دریایی برای ایمپاسکو در سواحل مکران، یک نقطه عطف استراتژیک برای اقتصاد معدنی ایران است. این اقدام، بهره‌برداری از منابع غنی و کمتر شناخته‌شده دریایی را با تکیه بر روشی اقتصادی و سازگار با محیط‌زیست (تبخیر خورشیدی) ممکن می‌سازد. این پروژه نه تنها به تنوع‌بخشی سبد محصولات معدنی کشور کمک می‌کند، بلکه با فعال‌سازی صنایع پایین‌دستی، ایجاد اشتغال انبوه و توسعه زیرساخت‌ها در مناطق محروم، نقشی کلیدی در محرومیت‌زدایی و تحقق توسعه پایدار ایفا خواهد کرد. نزدیکی به بندر چابهار نیز یک مزیت لجستیکی تعیین‌کننده برای صادرات و تقویت جایگاه ایران در بازارهای منطقه‌ای و جهانی فراهم می‌آورد.
